Dag 7

Lieve volgers, Na twee dagen van rust op de camping, eindelijk dan het laatste reisverslag. Nadat we een heerlijke nachtrust hadden gehad in een hotel in Vertron en hadden genoten van een koninklijk ontbijt waar je U tegen zegt (croissants, heerlijke broodjes, allerlei soorten beleg, yoghurt en fruit en ook nog een liter verse koffie) zijn we de volgende ochtend in de stromende regen begonnen aan de laatste etappe van ons fietsavontuur. Het begon met een hele pittige klim op de Col D'oderen, hoogte 884 meter. Als we nog niet wakker waren door de lekkere koffie dan werd je wel klaarwakker van zo'n klim. Na een uur lang klimmen waren we eindelijk op de top. Yes we did it! Een gevoel van euforie, we hebben de berg klein gekregen. Nu dachten wij lekker afdalen, heerlijk de beentjes stilhouden en hup naar beneden rollen. Daar kwam al heel snel verandering in toen we in de gaten kregen hoe gevaarlijk het allemaal was, nat wegdek, haarspeld bochten, auto's die voorbij sjezen, brrrrr, we kregen er de rillingen van. Met voor- en achtereen ingegrepen heel voorzichtig afdalen. Eenmaal beneden was de opluchting enorm. Nu richting de grens van Zwitserland. Van dorp naar dorp, met zo nu en dan nog een pittige klim. Vanaf Dannemarie in Frankrijk werd Porrentruy al aangegeven wat overigens directer naar Biel leidde. Nog een klim naar Pfetterhouse en we fietsten zo Zwitserland binnen. Exact 17 over 5 op dinsdag 29 juli 2014. Jammer eigenlijk, want de douanepost was al gesloten, we hadden namelijk graag met hen op de foto gewild. Maar goed, we moesten verder. Onze tocht hebben we vervolgd totdat er tunnels kwamen waar ook auto's doorheen mochten, daar dachten wij weer aan de vreselijke afdaling op de Col D'oderen en vonden dit toch te gevaarlijk. Met de trein zijn we door de tunnels gegaan en daarna weer fietsend richting Sutz-lattringen. We werden heel hartelijk ontvangen door de familie Van der Veer van camping Lindenhof. Eindelijk na een week lang fietsen konden we ons tentje opzetten voor meerdere dagen. Vanavond gaan we het vuurwerk bekijken aan de Bieler See vanwege de nationale feestdag van Zwitserland. Zaterdag gaan we weer met de trein terug naar het mooie Eindhoven. Wij zeggen tschüss, fijn dat jullie meegereisd zijn! Grace en Cherry P.s. De foto's volgen nog. Het uploaden via de telefoon is moeilijker dan we dachten.

Dag 6

We hebben heerlijk geslapen in Charmes. Voor zover dat natuurlijk mogelijk is zonder kussen of matras. We waren er klaar voor, laat die Vogezen maar komen! Voor vertrek nog even naar de Lidl voor wat brood en bananen, we konden er weer tegenaan! De klimmetjes begonnen matig en het zonnetje scheen heerlijk, het leek weer een perfecte dag te worden. 'leek' ja, want halverwege onze route van vandaag begon het er al dreigend uit te zien en begon het al te rommelen. De eerste druppels deden ons niets, al gauw bleek dat het helaas niet bij een paar druppels zou blijven. Er was onweer op komst en dat ging gepaard met een flinke regenbui. We hebben nog een paar kilometer verder gefietst tot het echt niet meer leuk en verantwoord was en waren helaas genoodzaakt te overnachten in een hotel op de route. Dit houdt dus in dat we morgen de achterstallige kilometers in moeten halen. Ondanks dat dit een domper is en het ons uit het ritme haalt zien wij er natuurlijk een pluspuntje in. Na een week kunnen we eindelijk weer op een matras slapen en mogen we eindelijk weer eens van de 'luxe' van een kussen genieten. Hele fijne avond, wij gaan vast erg goed slapen!

dag 5

Dag 5 was al weer aangebroken. We hebben een goede nacht gehad op een camping in het centrum van Metz. Maar de tocht gaat door. Met wat hulp van gps hebben we een prachtige route gevonden die ons rechtsreeks naar Nancy leidde, hiervoor hoefden we alleen maar de Moezel te volgen. Zo nu en dan werden we over onverharde wegen geleid en we hebben zelfs de fiets onder een afgesloten slagboom moeten schuiven om door te kunnen, maar behalve dat was het een prima route. Eenmaal in Nancy zijn we even in het park wezen lunchen. Toen we na de lunch de stad doorfietsten waren we toch wel erg blij dat het zondag was en dus rustig. Na een rondje Nancy zijn we verder gefietst naar Charmes, daar zijn we net aangekomen. Een mooi klein stadje die ons morgen blijkbaar het hart van de Vogezen zal laten zien. We kwamen lekker vroeg aan op de camping (waar overigens meerdere trekkers zijn) en hebben dus alle tijd om ons fysiek én geestelijk voor te bereiden op de barre tocht van morgen. Ons tentje ligt precies aan de Moezel en zal absoluut meewerken aan ontspanning voor vannacht. Morgen beginnen namelijk de échte steile bergen en we zien net dat er ook nog een hoop regen op komst is. Hopelijk kunnen we de regenbui voor zijn en lekker wat (kilo)meters maken. Fijne avond!

Dag 4

Na gisteren hadden we vandaag besloten te kijken hoe ver we zouden komen. We hadden goed geslapen en hoopten op een mooie fietsdag. Het begon al goed, nog voordat we de route konden vragen stopte er een man zijn auto en kwam ons uit eigen beweging even vertellen welke kant we op moesten. Het was een weg met weinig klimmetjes en zelfs een aantal dalingen. We hebben heerlijk gefietst. Bij onze eerste rustpauze in Mersch kwamen we Lucas uit Amsterdam tegen, toevallig met dezelfde routekaarten onderweg, maar dan richting Venetië. We wisselden brood en een banaan uit en we gingen weer ieder ons eigen weg. De route bracht ons in Luxemburg stad, het zag er prachtig uit, maar erg veel hebben we hier niet van meegekregen omdat de route hier niet duidelijk werd aangegeven. Nog voordat we weer om de weg kunnen vragen wijzen mensen ons de weg. Ze rijden zelfs terug om te zien of we de juiste weg hebben genomen. In Luxemburg waren ze zo vriendelijk en behulpzaam! Eindelijk ons pad gevonden, kwamen wij Lucas weer tegen, samen met Lucas hebben we de route voortgezet en fietsten we met z'n drieën zo Frankrijk binnen. Bij Rodemack waren we elkaar kwijtgeraakt en we waren daarom blij verrast dat we elkaar weer zagen op de camping in Metz. Voor morgen hebben we dus een reismaatje zodat we misschien wat minder snel verkeerd fietsen. Goeie nacht!

Dag 2 + 3

Dag 2 hebben we volledig op gps gereden, helaas werden hierin niet de fietsen paden aangegeven. We hebben veel stukken op losse steentjes de fiets (met bagage) naar boven moeten duwen. Doordat het allemaal zo lang duurde toch weer laat op de camping. Daar hadden we van geleerd dus we zijn dag 3 extra vroeg vertrokken (7 uur). Onze voorsprong was echter al snel verdwenen doordat we een uur verkeerd hadden gereden en dat nog wel heuvel op.. Toen we uiteindelijk de juiste weg in waren geslagen ging het redelijk vlot, dit had te maken met het feit dat onze route over de autoweg liep. Hierdoor dachten we af te kunnen snijden, het bleek echter al snel dat onze "snellere" route ons dwars door de Ardennen leidde. Dag 2 was pittig, maar dag 3 was echt moedeloos. Na elke berg kwam er weer een berg, er leek geen einde aan te komen. Tot overmaat van ramp hadden we ook nog te kampen met een regenbui, hetgeen de afdalingen nog lastiger maakte, bijna eng zelfs. Na een lange pauze in Bastogne dachten we dat we er weer tegenaan konden. Er was een fietsroute die ons rechtsreeks naar Wiltz leidde. Eindelijk een pad dat moeiteloos verliep, alleen maar vlak of een lichte daling. We gingen drie tunnels door en we waren (voor het eerst) in Luxemburg! Voor zover wij hebben meegekregen lijkt het op een combinatie tussen de huizen op Curaçao en die van Desperate housewives, erg mooi, maar bijna nep. Net in Luxemburg hadden we wederom wat moeite met het vinden van de juiste weg. Gelukkig stond er tegenover ons een man net zijn kinderzitje uit te laden. Met handen en voeten probeerde hij ons de weg te wijzen naar Ettelbruck aangezien hij geen Engels sprak en wij geen Frans. Deze lieve man bood daarna aan voor ons uit te rijden om het zo duidelijk te maken, wat wij niet wisten was dat dit weer eens 30 km over de autoweg zou betekenen.. Hierbij kregen we te maken met erg steile dalingen en een zeer pittige klim naar de camping. We hebben het weer gehaald, met 12 uur fietsen op een dag zijn we nu doodmoe en gaan wij zo heerlijk naar bedje (lees: matje) toe. Slaap lekker!

dag 1

Het was even opwarmen, maar de eerste dag is voltooid. Het was bloedheet en nergens schaduw. We hadden zo'n dorst dat we bij de plaatselijke winkel een doos racketjes hebben gekocht en er een aantal hiervan 7 (!) hebben opgegeten voordat we de hitte weer durfden te trotseren. Ondanks de hitte ging het fietsen prima, alleen duurde het wat langer dan gepland, de batterij van onze gps was leeg waardoor we een aantal keer de weg moesten vragen. Tot overmaat van ramp hadden we ook nog een lekke band waardoor we te voet op weg moesten naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker. Toen de band eindelijk was geplakt konden we weer verder. Erg vlot ging het nu ook nog niet. We werden erg op de proef gesteld met zware beklimmingen van meerdere bergen achter elkaar. Wij hadden ze zo vroeg in ons avontuur nog niet verwacht, maar (natuurlijk) hebben we ze allemaal klein gekregen en dat zónder te wandelen. Bijna twee uur later dan gepland zijn we eindelijk gearriveerd op een mini camping in Linter. Moe maar voldaan 'koken' we nog wat op ons gasstel en zullen we zodadelijk als roosjes slapen. Lekker slapen!

Voorbereiding en spanning

Een dag voor vertrek en de spanning begint al aardig op te komen. De tassen zijn gepakt alleen wat toiletspulletjes en we kunnen starten.

Onze eerste fietsvakantie! Bestemming: Zwitserland.

We hebben er zin in, maar nu eerst (proberen) te slapen.

Welterusten!

G & C